Sesión 29 de febreiro: “A avaliación” (Carlos)

A avaliación xenera unha certa ansiedade nos estudiantes e ó mesmo tempo esixe responsabilidade e obxectividade por parte do profesor, aínda que sempre está cargada de matices subxectivos. Representa unha das partes clave da nosa labor docente así como no proceso de aprendizaxe.

Nesta última sesión con Carlos analizamos os tipos de avaliación así como os criterios e ferramentas de avaliación. A avaliación baséase en tres principios, a validez, a fiabilidade e a factibilidade, tendo en conta os tempos de execución, o número de mostras recollidas e o número de criterios de avaliación.

Existen diferentes tipos de avaliación, que poden combinarse entre si, por exemplo a autoavaliación, a coavaliación e a heteroavaliación. Dependendo do momento en que se realiza podemos falar de avaliación inicial, avaliación formativa e avaliación sumativa, sendo esta última a que verifica o resultado. Cada unha ten as súas propias particularidades.

Os criterios de avaliación veñen dados polo curriculum e deben estar reflectidos na programación. Varían en función dos obxectivos e das estratexias que queremos fomentar.

Nas linguas estranxeiras é clave a avaliación da expresión oral e da expresión escrita. A maioría do profesorado non avalía a produción oral pola súa escasa formación ou pola carencia de medios técnicos. O Marco Común Europeo de Referencia das Linguas diferencia entre produción e interacción dentro da expresión oral e tamén na expresión escrita. Tanto nun proceso como no outro empréganse diferentes ferramentas de avaliación, como son a lista de control, que debe incluír criterios detallados agrupados por categorías; a grade de avaliación, na que se aplica a cada criterio unha escala de valoración e a folla de observación, que inclúe criterios amplos e permite facer anotacións. Serve para dar unha opinión cualitativa.

Chegamos á conclusión de que corrección, avaliación e cualificación non son sinónimos. A corrección pode ser inductiva ou deductiva (subliñar empregando diferentes cores por criterios, empregar símbolos….). Na miña experiencia como estudiante os profesores empregaban maioritariamente a corrección inductiva.

Como docente, a miña experiencia en avaliación consistiu en elaborar os informes de progreso dos alumnos que se estaban formando para presentarse ós exames oficiais de Cambridge, e na materia que impartín na Universidade tamén tiven que avaliar unha das partes, aínda que foi a profesora titular a que se encargou de elaborar as porcentaxes e publicar a nota final. Considero que a avaliación, xunto coa programación, é clave no proceso de ensinanza aprendizaxe e resulta indispensable contar coas ferramentas adecuadas para levala a cabo de forma eficaz.